Ω Πάσχα το Μέγα...

Ι.Ν.Αγ.Ιωάννου του θεολόγου Freiburg

Επιτάφιος

Ανάσταση

Ι.Ν.Αγ.Ειρήνης της Μεγαλομάρτυρος Buhlertal

Επιτάφιος

Ανάσταση

Ι.Ν.Αγ.Αντωνίου Bruchsal

Επιτάφιος

Ι.Ν.Αγ.Φωτεινής Karlsruhe

Επιτάφιος

Επιστροφή...

... ανατείλαντος του ηλίου

με 1380 χιλιόμετρα διαδρομών...
άνευ STAU (δόξα τω Θεώ!)

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!

ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΕΠΙ ΤΩ ΑΓΙΩ ΠΑΣΧΑ

Ἀριθμ. Πρωτ. 477


+ Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ο Σ

ΕΛΕῼ ΘΕΟΥ
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ - ΝΕΑΣ ΡΩΜΗΣ
ΚΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ
ΠΑΝΤΙ Τῼ ΠΛΗΡΩΜΑΤΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ
ΧΑΡΙΝ, ΕΙΡΗΝΗΝ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ
ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΕΝΔΟΞΩΣ ΑΝΑΣΤΑΝΤΟΣ ΣΩΤΗΡΟΣ ΧΡΙΣΤΟΥ
* * *


Ἀδελφοὶ καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητὰ καὶ περιπόθητα,

«Ἰδού, ὁ χειμὼν παρῆλθεν»!, «ἀνέτειλε τὸ ἔαρ» τῆς σωτηρίας, «τὰ ἄνθη ὤφθη ἐν τῇ γῇ, φωνὴ τῆς τρυγόνος ἠκούσθη, ... αἱ ἄμπελοι κυπρίζουσιν, ἔδωκαν ὀσμήν». Πάσχα ἱερόν, ἅγιον, μέγα ἀνέτειλε καὶ θάλπει, φωτίζει καὶ λαμπρύνει τὸν κόσμον. «Νῦν πάντα πεπλήρωται φωτός, οὐρανός τε καὶ γῆ καὶ τὰ καταχθόνια»:

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ !

Ὁ Θεός, ὁ Ἀπαθής, ὁ Ἀθάνατος, ὁ ὡραῖος Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Κύριος ἡμῶν καὶ Πρωτότοκος Ἀδελφὸς καὶ Φίλος Ἰησοῦς Χριστός, «ἀνέστη ἐκ νεκρῶν, θανάτῳ θάνατον πατήσας», τὴν τρίτην ἡμέραν ἀφ’ οὗ ἀπὸ τοῦ ὕψους τοῦ Σταυροῦ ἐξεφώνησε τὸ «Τετέλεσται!». Ὁ «ᾅδης κάτωθεν ἐπικράνθη συναντήσας» Αὐτόν, διότι ὄχι μόνον κατήργησε τὸ κράτος του καὶ ἐκένωσε θεοπρεπῶς τὰ σκοτεινὰ ταμεῖα του, χαρίζων ζωὴν εἰς τοὺς τότε εὑρισκομένους εἰς τὰ μνήματα, ἀλλὰ καὶ διότι χαρίζει ζωὴν ἀτέρμονα καὶ βεβαίαν ἀνάστασιν εἰς ὅλους ὅσοι μετὰ ταῦτα, μέχρι καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος, θὰ πιστεύσουν εἰς Αὐτόν, θὰ ζήσουν ἐν Αὐτῷ καὶ θὰ κρατήσουν μέχρι τέλους τὴν εἰς Αὐτὸν ὁμολογίαν καὶ πίστιν. Ὁ Χριστός, «δικαιοσύνῃ ἐζωσμένος τὴν ὀσφὺν Αὐτοῦ καὶ ἀληθείᾳ εἰλημένος τὰς πλευράς», ἠγέρθη ἐκ τοῦ Τάφου, «παγγενῆ τὸν Ἀδὰμ ἀναστήσας ὡς φιλάνθρωπος».

Ἰδού, λοιπόν, ἀδελφοὶ ἀγαπητοὶ καὶ τέκνα περιπόθητα, τὸ κεφάλαιον τῆς μεγάλης ἑορτῆς ἡμῶν καὶ τὸ κλῖμα τῆς ἀνοίξεως, τὴν ὁποίαν ἐν ἔαρι καιροῦ εὐαγγελίζεται ἡ Ἐκκλησία εἰς τὴν Οἰκουμένην. Ὁ βαρὺς χειμὼν τοῦ θανάτου ἀποτελεῖ παρελθόν! Ἡ παγερὰ τυραννία τοῦ διαβόλου ἐνικήθη κατὰ κράτος. Τὸ φοβερὸν βασίλειον τοῦ σκότους καὶ τῆς ἀπωλείας διελύθη. «Ὁ Κύριος ἐβασίλευσεν, εὐπρέπειαν ἐνεδύσατο»! Εἴδομεν τὸν Ἰησοῦν ἐθελουσίως, ἐξ ἄκρας ἀγάπης, πάσχοντα ἐπὶ Σταυροῦ καὶ θνήσκοντα καὶ θαπτόμενον δι᾿ ἡμᾶς καὶ διὰ τὴν σωτηρίαν ἡμῶν. Τὸν προσεκυνήσαμεν ἤδη Ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν καί, μαζὶ μὲ τοὺς Ἀποστόλους καὶ τὰς Μυροφόρους, ἠκούσαμεν ἀπὸ τὸ ἅγιον στόμα Του τὸ «Εἰρήνη ὑμῖν!» καὶ τὸ «Χαίρετε!», καὶ ἐχάρη ἡ καρδία μας. Καὶ «τὴν χαρὰν ἡμῶν οὐδεὶς αἴρει ἀφ᾿ ἡμῶν», διότι πλέον καὶ ὁ ἰδικός μας, ὁ προσωπικὸς ἑνὸς ἑκάστου, θάνατος, δυνάμει ἔχει καταργηθῆ. Ἀφ’ οὗ καὶ ἐφ᾿ ὅσον καὶ ἡμεῖς ἐσταυρώσαμεν τὸ ἐν ἡμῖν σαρκικὸν φρόνημα τοῦ παλαιοῦ ἀνθρώπου «σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις», καὶ «ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ [θὰ] συζήσωμεν» μαζί Του. Ἀφ᾿ οὗ «συνετάφημεν» μετὰ τοῦ Χριστοῦ «διὰ τοῦ βαπτίσματος», θὰ γίνωμεν «σύμφυτοι», δηλ. μέτοχοι, καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του. Τὴν ἀλήθειαν αὐτὴν διασαλπίζει ρητορικώτατα ὁ Θεολόγος Γρηγόριος, λέγων: «Χθὲς συνεσταυρούμην Χριστῷ, σήμερον συνδοξάζομαι. Χθὲς συνενεκρούμην, συζωοποιοῦμαι σήμερον. Χθὲς συνεθαπτόμην, σήμερον συνεγείρομαι». Τὸ αἰώνιον πρόβλημά μας, κατὰ ταῦτα, τὸ ἔλυσεν ἅπαξ διὰ παντὸς ὁ Ἀναστὰς Κύριος. Ἡ ἀγωνία μας ἔλαβε τέλος. «Ἀνέστη Χριστός, καὶ ζωὴ πολιτεύεται»! Εἰς τὸ ἑξῆς, ἡ Ζωὴ καὶ ἡ Ἀνάστασις ἡμῶν δὲν εἶναι ζητούμενον, δὲν εἶναι ὄνειρον, δὲν εἶναι οὐτοπία, ἀλλ’ εἶναι ἁπτὴ καὶ ψηλαφητὴ πραγματικότης. Πραγματικότης, ἡ ὁποία ἔχει συγκεκριμένον πρόσωπον καὶ ὄνομα: «τὸ ὑπὲρ πᾶν ὄνομα» Ἰησοῦς Χριστός, ἐνώπιον τοῦ Ὁποίου «πᾶν γόνυ κάμψει ἐπουρανίων καὶ ἐπιγείων καὶ καταχθονίων» καὶ κάθε γλῶσσα θὰ ὁμολογήσῃ ὅτι Αὐτὸς εἶναι ὁ μόνος Ζωοδότης καὶ Κύριος, ὅστις ζῇ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰῶνας, μοιραζόμενος ἐθελαγάθως τὴν Βασιλείαν Του, τὴν δόξαν Του καὶ τὴν κληρονομίαν τοῦ Πατρός Του, μὲ ὅλους τοὺς κοινωνοὺς τοῦ Σταυροῦ, τοῦ θανάτου καὶ τῆς Ἀναστάσεώς Του, ὡς «πρωτότοκος ἐν πολλοῖς ἀδελφοῖς».

Αὐτοῦ δεόμεθα ἐκτενῶς, ἀπὸ τῆς μαρτυρικῆς ἡμῶν Πατριαρχικῆς καὶ Οἰκουμενικῆς καθέδρας, ὅπως χαρίζῃ εἰρήνην εἰς τὸν κόσμον, φωτισμὸν ἀληθείας καὶ δικαιοσύνης εἰς τὰς ψυχὰς τῶν ἀνθρώπων, ὑπομονὴν καὶ στηριγμὸν εἰς κάθε δοκιμαζόμενον, γεῦσιν σωτηρίας καὶ ζωῆς αἰωνίου εἰς πάντας τοὺς πιστούς.

Αὐτῷ, τῷ Νικητῇ τοῦ θανάτου καὶ ἀρχηγῷ τῆς ζωῆς, ἡ δόξα, τὸ κράτος, ἡ τιμὴ καὶ ἡ προσκύνησις, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, εἰς τοὺς αἰῶνας. Ἀμήν.

Ἅγιον Πάσχα 2008
+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος
διάπυρος πρός Χριστόν Ἀναστάντα εὐχέτης πάντων ὑμῶν

Πασχαλινό Μήνυμα 2008 Μητροπολίτου Γερμανίας και Εξάρχου Κεντρώας Ευρώπης κ.Αυγουστίνου

STAU

Σε όλη τη Μεγάλη Τεσσαρακοστή κεντρική θέση κατέχει η ευχή του Αγ.Εφραίμ του Σύρου:

«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου,
πνεύμα αργίας, περιεργείας,
φιλαρχίας, και αργολογίας μη μοι δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
υπομονής και αγάπης χαρισαί μοι τω Σω δούλω.
Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα
και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου,
οτι ευλογητός Ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».

Όταν όμως μπει η Μεγάλη Εβδομάδα, εδώ στην Γερμανία και ιδιαίτερα στην ενορία που υπηρετώ, αυτό το «πνεύμα» λαμβάνει ετέρα μορφή και έχει την ονομασία STAU.

Θυμάμαι πέρυσι την Μ.Τετάρτη, έχοντας τελέσει το μεσημέρι στο Freiburg την ακολουθία του ιερού ευχελαίου (έχοντας πλεόνασμα χρόνου) και κατευθυνόμενος στο Buhlertal (100 χιλιόμετρα μακρύτερα) για να τελέσουμε την 2^η από τις συνολικά 4 ακολουθίες, συνάντησα ξαφνικά αυτόν τον «δαίμονα» μπροστά μου.
Για όσους δεν κατάλαβαν ένα φορτηγό είχε "διπλώσει" στο δρόμο και… άπειρο μποτιλιάρισμα. Τα λεπτά περνούσαν και όλοι ακίνητοι ή "ως πεζοί κινούμενοι" στην Autobahn (Εθνική οδό).
Μετά από μισή ώρα και μέσα από παρακαμπτήριες οδούς (ας είναι καλά το Navigation) επιστροφή στο δρόμο αλλά μετά από 30 χιλιόμετρα το «πνεύμα» εκεί να με περιμένει... 2^ο STAU.
Και η ιστορία επαναλαμβάνεται και για 3^η φορά!

Αποτέλεσμα: ενώ σχεδίαζα να είμαι 1 ώρα νωρίτερα, έφθασα μία ώρα αργότερα.
Όμως οι πιστοί στωϊκοί με ένα ελαφρό χαμόγελο στα χείλη, που έλεγε: αχ πάτερ να δεις εμείς πόσα STAU...
Όλες οι ακολουθίες μετατοπισμένες κατά 1 ώρα έως τις 11 το βράδυ.

Από τότε, όταν μπαίνει η Μ.Εβδομάδα, κάνω μια μικρή προσθήκη στην ευχή, και ας με συγχωρήσει ο Άγιος:

«Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου,

πνεύμα αργίας, περιεργείας,

φιλαρχίας, αργολογίας και ΑΡΓΟΠΟΡΙΑΣ μη μοι δως.

Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,

υπομονής και αγάπης χαρισαί μοι τω Σω δούλω.

Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι του οράν τα εμά πταίσματα
και μη κατακρίνειν τον αδελφό μου,
οτι ευλογητός Ει εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν».

Συναντήσεις Ορθοδόξου Πίστεως και ζωής - Karlsruhe

Το Σάββατο 5 Απριλίου και ώρα 16:00 - 18:00 στην αίθουσα στο υπόγειο του ναού έλαβε χώρα η 3η συνάντηση (για το 2008) πάνω σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως και ζωής με θέμα:
"Μεγάλη Εβδομάδα - Πάσχα".

Η επόμενη συνάντηση θα γίνει το Σάββατο 3 Μαϊου 16:00 - 18:00.


Σε πνεύμα διαλόγου ειπώθηκαν τα εξής ενδιαφέροντα - όπως τα μεταφέρει ο συνεργάτης μας κ.Πασχάλης Τσακίρης:

«Αναστάσεως ημέρα λαμπρυνθώμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα, εκ γάρ θανάτου πρός ζωήν, καί εκ γής πρός ουρανόν, Χριστός ο Θεός, ημάς διεβίβασεν, επινίκιον άδοντας».

«Ώ Πάσχα τό μέγα, καί ιερώτατον Χριστέ, ώ σοφία καί Λόγε, τού Θεού καί δύναμις, δίδου ημίν εκτυπώτερον, σού μετασχείν, εν τή Ανεσπέρω ημέρα τής βασιλείας σου»

δύο από τους ύμνους που ακούμε το βράδυ της Αναστάσεως στην αναστάσιμη Θεία Λειτουργία. Τι κατάνυξη και τι μεγαλείο που αισθάνεται ο πιστός δεν περιγράφεται. Πρέπει να το έχει ζήσει κάποιος για να το καταλάβει.

Το Πάσχα είναι για μας τους Ορθόδοξους η μεγαλύτερη γιορτή, η δε Ανάσταση η εορτή των εορτών.

Τι είναι όμως το Πάσχα και τι η Μεγάλη εβδομάδα; Πως μπορούμε να προετοιμαστούμε για να γιορτάσουμε την Ανάσταση; Η αναζήτηση απαντήσεων σε αυτές και σε παρόμοιες ερωτήσεις αποτέλεσε το κυρίως θέμα της τελευταίας συνάντησης μας για συζήτηση θεμάτων της Ορθοδοξίας,

Αναζητήσαμε και βρήκαμε μαρτυρίες τόσο στην Καινή όσο και στην Παλαιά Διαθήκη. Είναι αξιόλογο να μελετήσει κανείς αυτά που έγραψαν οι προφήτες πεντακόσια μέχρι χίλια χρόνια πριν να γενηθεί ο Χριστός. Με τι λεπτόμερεια και πόση ακρίβεια προφήτευσαν τα γεγονότα της Μεγάλης εβδομάδας, όπως και εν γένει όλα για τον Χριστό είναι αξιοθαύμαστο.

Ποια εβδομάδα λέγεται Μεγάλη και γιατί;

η συνέχεια εδώ

Κυριακή των Βαϊων

Όρθρος - Ι.Ν.Αγ.Φωτεινής εν Karlsruhe

Αυτός, Δέσποτα, καί ημάς, τούς κατά μίμησιν εκείνων, τή προεορτίω ταύτη ημέρα Βαϊα καί κλάδους δένδρων εν χερσί φέροντας, διατήρησον, καί ώς εκείνοι οι όχλοι καί οι Παίδες, τό Ωσαννά σοι προσφέροντας, διαφύλαξον, όπως εν ύμνοις και ωδαίς πνευματικαίς καταξιωθώμεν τής ζωοποιού καί τριημέρου Αναστάσεως...

Buhlertal, οι εργασίες συνεχίζονται...

Τοποθετήθηκαν αλλές 6 εικόνες ολοκληρώνοντας το δεξιό κλίτος του ιερού ναού της Αγ.Ειρήνης της μεγαλομάρτυρος στο Buhlertal.

Αγ.Σπυρίδων, Αγ.Νικόλαος και Αγ.Γρηγόριος ο Νύσσης.

Αγ.Στυλιανός, Αγ.Φανούριος και Αγ.Αντώνιος.

Οι εργασίες θα συνεχιστούν στο αριστερό κλίτος με τοποθέτηση εικόνων γυναικών οσίων και μαρτύρων της Εκκλησίας μας, οι οποίες και θα αντικαταστήσουν τις παλαιότερες μικρών διασάσεων εικόνες.

Αυτείδωλον εγενόμην

"Ψυχή μου ψυχή μου, ανάστα, τί καθεύδεις;
τό τέλος εγγίζει, καί μέλλεις θορυβείσθαι,
ανάνηψον ούν, ίνα φείσηταί σου Χριστός ο Θεός,
ο πανταχού παρών, καί τά πάντα πληρών".

Ένα δράμα τοποθετημένο στο μέσον της Μ. Τεσσαρακοστής, η ακολουθία του Μεγάλου Κανόνος του Αγ. Ανδρέου Κρήτης. Πρόσκληση και «πρόκληση» να συνειδητοποιήσουμε την τραγικότητα της παρά φύσιν καταστάσεως στην οποία βρισκόμαστε, αυτή της αυτοειδωλοποίησης.

«Αυτείδωλον εγενόμην τοίς πάθεσι τήν ψυχήν μου βλάπτων» τονίζει ο Μ.Κανών ψυχογραφώντας τον άνθρωπο, εμένα, εσένα, τον καθένα από εμάς.

Η λύση του δράματος έρχεται με την Ανάσταση του Χριστού˙
«σύ εί ο γλυκύς Ιησούς, σύ εί ο Πλαστουργός μου, εν σοί Σωτήρ δικαιωθήσομαι».

Κλίνομεν γόνυ καρδίας ημών και κλάψωμεν και θρηνήσωμεν και ψάλωμεν μετά του Αγίου:

"Βοηθός καί σκεπαστής,
εγένετό μοι εις σωτηρίαν,
ούτός μου Θεός,
καί δοξάσω αυτόν,
Θεός τού Πατρός μου,
καί υψώσω αυτόν,
ενδόξως γάρ δεδόξασται…" (η συνέχεια εδώ)

Προσευχή κατανυκτική...

(Αγ.Εφραίμ ο Σύρος)

Ζοῦμε δυστυχῶς σ' ἕναν κόσμο μ' ἕνα ἐπαναστατημένο θέλημα, ὁ ὁποῖος σήμερα παρά ποτέ, δέν εἶναι "ἐπίγειος οὐρανός, ἀφιλόνικος, ἀπολέμητος, ἀστασίαστος, ἄφθονος, εἰρηνικός, ἀζήμιος καί ἀναμάρτητος". Αὐτό μᾶς βοηθᾶ νά κατανοήσωμε συνειδητά καί βαθειά τήν σπουδαιότητα τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Ἡ ὕπαρξή μας μέσα σ' ἕναν κόσμο συγκεχυμένο καί ἀντιφατικό στίς ἀναζητήσεις του, καταπιεστικό καί ἐξουθενωτικό στίς καθημερινές καταστάσεις πού δημιουργεῖ, ἀκολουθεῖ μοιραίως τήν ὁδό τῆς κακῆς ἀλλοιώσεως. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος πού βιώνει ἀνεξέλεγκτα καί ἀνεύθυνα τίς καθημερινές ἐμπειρίες τῆς ζωῆς, ἀποξενώνεται συνεχῶς ὄχι μόνο ἀπό τόν Θεό, ἀλλά καί ἀπό τόν ἴδιο του τόν ἑαυτό. Γι' αὐτό τόν λόγο ἡ σωτηρία του ἐξαρτᾶται ἀπό τήν δυνατότητα τήν ὁποία μπορεῖς νά ἀποκτήσεις νά ἀντιλαμβάνεται κάθε στιγμή τήν ποιότητα τῆς ζωῆς πού ζῆ καί ἐκφράζει. Χρειάζεται, λοιπόν, ἰσχυρές προκλήσεις γιά νά ἀφυπισθῆ καί νά ἀναζητήση τήν ἀληθινή ὁδό τῆς ζωῆς.

Μία τέτοια ἰσχυρή πρόκληση-νυγμός γιά τήν θρησκευόμενη συνείδηση, εἶναι ἡ κατανυκτική εὐχή τοῦ ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου:

"Κύριε καί Δέσποτα τῆς ζωῆς μου,

πνεῦμα ἀργίας, περιεργείας, φιλαρχίας καί

ἀργολογίας μή μοι δῷς,

πνεῦμα δέ σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης, ὑπομονῆς

καί ἀγάπης χάρισαί μοι τῷ σῷ δούλῳ,

ναί Κύριε Βασιλεῦ, δώρησαί μοι τοῦ ὁρᾶν

τά ἐμά πταίσματα καί μή κατακρίνειν τόν ἀδελφόν μου".

Ἡ ἁγιοπνευματική αὐτή εὐχή ἀφυπνίζει τό ἀνθρώπινο πνεῦμα καί μᾶς προτρέπει νά ἀνέλθουμε στίς βαθμίδες τῆς καταξιώσεως τῆς ἀνθρωπιᾶς μας καί τῆς πνευματικῆς ποιότητος τῆς ζωῆς μας.

Ὁ ὅσιος Ἐφραίμ παρ' ὅτι ἔζησε πρίν 1.600 χρόνια ἐπικοινωνεῖ ἄριστα μέ τόν σύγχρονο ἄνθρωπο, γιατί ὁ λόγος του εἶναι θεόπνευστος. Εἶναι ὁ διδάσκαλος ἐκεῖνος, πού μέ ὅλη του τή δύναμη μᾶς προσκαλεῖ καί προκαλεῖ νά εἰσέλθουμε στά βαθύτερα τῆς ψυχῆς μας πρός ἀνεύρεση τῶν δυνάμεων πού μᾶς δώρισε ὁ Θεός γιά ἕναν εἰλικρινή διάλογο μαζί Του, ὥστε νά πραγματοποιήσουμε τόν ἑαυτό μας.

Ἄς κάνουμε τόν σταυρό μας καί ἄς προχωρήσουμε στήν προσωπική συνάντηση μέ τήν εὐχή τοῦ ἁγίου Ἐφραίμ. Μέ αὐτόν τόν τρόπο ὁ καθένας μας μυστικά καί ἀθόρυβα θά πάρει ὅ,τι ζητᾶ καί δέν μπορεῖ τόσο ὥριμα, καθολικά καί ὁλοκληρωμένα νά τό βρῆ πουθενά ἀλλοῦ...

Όλο το κείμενο εδώ

ἀποσπάσματα ἀπό κείμενα τοῦ Μοναχοῦ Μωϋσῆ, Ἁγιορείτου
καί τοῦ Ἰωάννου Κορναράκη, Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου
"Αποστολική Διακονία"

"Γιεχωβάδες"... ευχαριστώ δεν θα πάρω!

Το τελευταίο διάστημα αρκετοί ενορίτες με έχουν πληροφορήσει για μία αύξηση των επισκέψεων σε σπίτια από τους ονομαζόμενους "Μάρτυρες του Ιεχωβά".
Επειδή η καλύτερη αντιμετώπιση είναι η σωστή ενημέρωση, παραθέτουμε εδώ ένα συνοπτικό κείμενο με τις βασικές πλάνες που διδάσκουν καθώς και πως πρέπει εμείς να απαντάμε σε αυτές τις επισκέψεις.

Για συνέχεια πατήστε εδώ


ή μπορείτε να "κατεβάσετε" όλο το κείμενο έτοιμο προς εκτύπωση από εδώ.

Το κείμενο...

Ακάθιστος, 15ος αιών

Επειδή στις ακολουθίες καλούμαστε να συμμετέχουμε και όχι απλά να παρακολουθούμε, ολόκληρο το κείμενο του Ακαθίστου Ύμνου σε αρχείο pdf έτοιμο προς εκτύπωση...

http://rapidshare.com/files/105946561/akathistos-ymnos.pdf

.

Ακάθιστος Ύμνος

Οι Πέρσες επιτίθενται στην Κωνσταντινούπολη. Παράσταση από χειρόγραφο
(Αποστολική βιβλιοθήκη, Βατικανό)

...H εμπροσθοφυλακή των Αβάρων από 30.000 άνδρες εμφανίστηκε έξω από τα τείχη της Κωνσταντινούπολης στις 29 Ιουνίου (623 μ.Χ.) και με συνθηματικές πυρές έκαναν γνωστή την παρουσία τους στους Πέρσες. Εναν μήνα αργότερα εμφανίστηκε ο Χαγάνος με τον κύριο όγκο της στρατιάς του, πάνω από 150.000 άνδρες, στην οποία συμμετείχαν Σλάβοι και Βούλγαροι, και έστησε τις πολιορκητικές μηχανές του.

Στην πολιορκημένη Πόλη ο μάγιστρος Βώνος επιθεωρούσε τον στρατό και τις οχυρώσεις ενώ ο πατριάρχης Σέργιος, κρατώντας την εικόνα της Θεοτόκου, περιφερόταν στα τείχη εμψυχώνοντας τους μαχητές. Οι επιθέσεις των πολιορκητών συνεχίστηκαν, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Ο μάγιστρος Βώνος ζήτησε και πάλι συνθηκολόγηση από τον Χαγάνο, αλλά αυτός απάντησε ότι απαιτούσε να του παραδώσουν την πόλη και οι πολίτες θα ήταν ελεύθεροι να φύγουν με ό,τι θα μπορούσε ο καθένας να πάρει μαζί του. Αν δεν το έκαναν όμως, δεν έπρεπε να περιμένουν το έλεός του. Θα γλίτωναν μόνο αν γίνονταν πουλιά και πετούσαν ψηλά ή ψάρια και έφευγαν κολυμπώντας.

H κατάσταση ήταν ανησυχητική αλλά όχι απελπιστική ως τις 6 Αυγούστου, οπότε οι Αβαροι κατέλαβαν την εκκλησία των Βλαχερνών και οχυρώθηκαν μέσα σε αυτήν. Ωστόσο ο Βώνος έμαθε το πώς οι Αβαροι θα έρχονταν σε συνεννόηση με τους Πέρσες για να επιτύχουν συντονισμένη επίθεση και αντί για τους Αβάρους στις 7 Αυγούστου άναψε ο ίδιος τις συνθηματικές φωτιές στην άκρη των θαλασσίων τειχών παρασύροντας τον αβαρικό στόλο που βρισκόταν στον Κεράτιο κόλπο να επιτεθεί χωρίς λόγο. Αποτέλεσμα: όλος ο στόλος των Αβάρων βυθίστηκε από τον βυζαντινό στόλο συμπεριλαμβανομένων και των μονόξυλων που μετέφεραν μυστικά 4.000 Πέρσες. Ο Χαγάνος θυμωμένος για το λάθος που είχαν κάνει οι άνδρες του έσφαξε τους επιζήσαντες και έλυσε την πολιορκία. Ο Σαρβαραζάς βλέποντας τις εξελίξεις μάζεψε τον στρατό του και πήρε τον δρόμο της επιστροφής.

Μετά την αναπάντεχη νίκη ο Αντιβασιλέας Κωνσταντίνος, ο πατριάρχης Σέργιος, οι προύχοντες και ο λαός πήγαν στην εκκλησία των Βλαχερνών για να ευχαριστήσουν τη Θεοτόκο. Εκεί πρωτακούστηκε ο Ακάθιστος Υμνος, γραμμένος για την περίσταση είτε από τον Πατριάρχη είτε από τον Γεώργιο Πισίδη.

Στο μεταξύ ο Θεόδωρος με τον στρατό του είχε φθάσει έξω από την Κωνσταντινούπολη και κυνήγησε τους Αβάρους ως τα βόρεια σύνορα της χερσονήσου του Αίμου, τους συνέτριψε και έκτοτε οι Αβαροι έπαψαν να ενοχλούν το Βυζάντιο.

εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ

Συναντήσεις Ορθοδόξου Πίστεως και ζωής - Karlsruhe

Το Σάββατο 5 Απριλίου και ώρα 16:00 - 18:00 στην αίθουσα στο υπόγειο του ναού θα γίνει η 3η συνάντηση (για το 2008) πάνω σε θέματα Ορθοδόξου πίστεως και ζωής.


Στην προηγούμενη συνάντησή μας, στις 15 Μαρτίου, αναπτύξαμε τα θέματα «Αρτοκλασία» και «Ευαγγελισμός της Θεοτόκου».

Συμπερασματικές σκέψεις:

1) Αρτοκλασία.

Τι σημαίνει αρτοκλασία.
Στη Λειτουργική, αρτοκλασία λέγεται ο τεμαχισμός άρτων που προηγουμένως έχουν ευλογηθεί από τον ιερέα ή τον Αρχιερέα και στη συνέχεια διανέμονται στο εκκλησίασμα.
«Πλούσιοι επτώχευσαν και επείνασαν· οι δε εκζητούντες τον Κύριον, ουκ ελαττωθήσονται παντός αγαθού».
H Αρτοκλασία είναι μια αγιαστική πράξη ευλογίας των βασικών προϊόντων της γης (του σίτου, του οίνου και του ελαίου) σε ανάμνηση του θαύματος του πολλαπλασιασμού των άρτων.
Προσφέροντας τους «άρτους», οι πιστοί δέχονται την ευλογία της Eκκλησίας που εύχεται στον Θεό να έχουν πλούσια καρποφορία. Στην τελετή αυτή, με αφορμή την αναφορά της ευχής στον Θεό που «ευλογεί, αγιάζει και τρέφει τα σύμπαντα», η λειτουργική μας παράδοση θέλει να μας υπενθυμίσει ότι το ψωμί είναι η ευλογία του Θεού για τον άνθρωπο και το βασικό συστατικό της διατροφής του.
Μία μικρή ανίχνευση στην Αγία Γραφή μας έδειξε ότι υπάρχουν πάρα πολλές μαρτυρίες για την χρήση του άρτου. Ήδη στην Γένεση ο Θεός λέει στον Αδάμ «με τον ιδρώτα του προσώπου σου να κερδίζεις τον άρτο σου». Στην έρημο μετά την έξοδο από την Αίγυπτο, στέλνει ο Θεός το ΜΑΝΑ σε αντικατάσταση του άρτου. Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός μας λέει ότι «είναι ο άρτος της ζωής». Στην Κυριακή Προσευχή μας αναφέρει τον άρτο και στο προαναφερθέν θαύμα τον ευλογεί. Κατά την τέλεση του Μυστικού Δείπνου που παραδίδει στους μαθητές του -και μέσω αυτών σε όλους τους πιστούς- την Θεία Ευχαριστία, τεμαχίζει τον άρτο και λέει: «λάβετε φάγετε ...».

2) Ευαγγελισμός της Θεοτόκου.

«Χαῖρε, κεχαριτωμένη· ὁ Κύριος μετὰ σοῦ· εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξίν»...
είπε ο Άγγελος στην Θεοτόκο και της μετέφερε την χαρμόσυνη είδηση. Χαρμόσυνη είδηση (αγγελία) σημαίνει η λέξη ευαγγελισμός που είναι σύνθετη από τις λέξεις ευ=καλός (χαρμόσυνος) και αγγελία. Με τα λόγια αυτά και με το «Μὴ φοβοῦ, Μαριάμ· εὗρες γὰρ χάριν παρὰ τῷ Θεῷ. καὶ ἰδοὺ συλλήψῃ ἐν γαστρὶ καὶ τέξῃ υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ἰησοῦν»
ξεκίνησε για τον κόσμο η άλλη, η νέα ζωή. Μπήκαμε στον δρόμο για την λύτρωσή μας·
«σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις....»
Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι η αρχή όλων των Δεσποτικών εορτών επειδή αναφέρεται στον Δεσπότη Χριστό, είναι όμως και θεομητορική εορτή επειδή αναφέρεται στο πρόσωπο εκείνο που συνετέλεσε στην σύλληψη και την ενανθρώπηση του Λόγου του Θεού, δηλαδή την Παναγία.
Η καλή αγγελία, το ευαγγέλιο, ο ευαγγελισμός είναι διόρθωση των γεγονότων που έγιναν στην αρχή της δημιουργίας του ανθρώπου, στον αισθητό Παράδεισο της Εδέμ. Εκεί από γυναίκα άρχισε η πτώση και τα αποτελέσματά της, εδώ από γυναίκα άρχισαν όλα τα αγαθά. Έτσι, η Παναγία είναι η νέα Εύα. Εκεί υπήρχε ο αισθητός Παράδεισος, εδώ η Εκκλησία. Εκεί ο Αδάμ, εδώ ο Χριστός. Εκεί η Εύα, εδώ η Μαρία. Εκεί ο όφις, εδώ ο Γαβριήλ. Εκεί ο ψιθυρισμός του δράκοντος-όφεως στην Εύα, εδώ ο χαιρετισμός του αγγέλου στην Μαρία (Ιωσήφ Βρυένιος).
"Ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά το ρήμά σου"
Τι μεγαλείο ταπείνωσης, υπακοής και αφοσίωσης! Τι θα συνέβαινε άραγε αν η Παναγία αρνιόταν; Οι της Παλαιάς Διαθήκης περίμεναν με αγωνία αυτή την απάντηση της Παναγίας.
«Του Γαβριήλ φθεγξαμένου σοι παρθένε το χαίρε σύν τη φωνή εσαρκούτο ο των όλων Δεσπότης».
Κατά την ημέρα του Ευαγγελισμού έχουμε άμεση σύλληψη του Χριστού με την δύναμη και την ενέργεια του Παναγίου Πνεύματος. Δηλαδή δεν μεσολάβησαν μερικές ώρες και ημέρες για να γίνει η σύλληψη, αλλά έγινε ακριβώς εκείνη την στιγμή.
Ο Μ. Βασίλειος λέγει ρητώς: "ευθύς γαρ τέλειον ήν τη σαρκί το κυοφορούμενον, ου ταις κατά μικρόν διαπλάσεσι μορφωθέν". Αυτό πρέπει να το δούμε από την άποψη ότι εξεικονίσθησαν τα μέλη του σώματός Του αμέσως, δημιουργήθηκε τέλειος άνθρωπος, αλλά όμως δεν βρέθηκε αμέσως στην διάπλαση των εννέα μηνών. Αναπτυσσόταν ολίγον κατ’ ολίγον, ενώ είχε απαρτισθή το σώμα Του από την αρχή.
"Καταβήσεται ως υετός επί πόκον, ωσεί σταγών η στάζουσα επί την γήν" (Ψαλμ. οα', 6).
Όπως η βροχή που πέφτει επάνω σ’ ένα ποκάρι από μαλλί δεν προκαλεί θόρυβο, ούτε και καμμιά φθορά, το ίδιο έγινε και κατά τον ευαγγελισμό και την σύλληψη. Ο Χριστός με την σύλληψή Του δεν προκάλεσε θόρυβο ούτε και καμιά φθορά στην παρθενία της Παναγίας. Γι’ αυτό και η Παναγία ήταν και έμεινε Παρθένος προ του τόκου, κατά τον τόκο και μετά τον τόκο. Είναι τα τρία αστέρια τα οποία ο αγιογράφος σχηματίζει πάντοτε στο μέτωπο και στους δύο ώμους της Παναγίας.
Τέλος συζητήσαμε γιατί η Παναγία ονομάζεται Θεοτόκος και όχι Χριστοτόκος.

Ας ψάλλουμε και εμείς μαζί με τον άγγελο το «χαίρε Κεχαριτωμένη» αλλά και όλα τα «χαίρε» των χαιρετισμών του ακαθίστου ύμνου.

Πασχάλης Τσακίρης

Δ' Χαιρετισμοί

Χαίρε, σκηνή του Θεού και Λόγου,
χαίρε, Αγία Αγίων μείζων.
Χαίρε, κιβωτέ χρυσωθείσα τω Πνεύματι,
χαίρε, θησαυρέ της ζωής αδαπάνητε.
Χαίρε, τίμιον διάδημα, βασιλέων ευσεβών,
χαίρε, καύχημα σεβάσμιον, Ιερέων ευλαβών.
Χαίρε, της Εκκλησίας ο ασάλευτος πύργος,
χαίρε, της βασιλείας το απόρθητον τείχος.
Χαίρε, δι' ης εγείρονται τρόπαια,
χαίρε, δι' ης οι εχθροί καταπίπτουσι.
Χαίρε, χρωτός του εμού θεραπεία,
χαίρε, ψυχής της εμής σωτηρίας.

Χαίρε, Νύμφη ανύμφευτε.

Νέες εικόνες στο Buhlertal

Ολοκληρώθηκε σήμερα το πρώτο μέρος της τοποθέτησης των νέων εικόνων στον Ι.Ν.Αγ.Ειρήνης στο Buhlertal.


Οι μικρές φορητές εικόνες προσφέρουν τη θέση τους σε "κανονικές" για ναό εικόνες.

Η ενίσχυση πολλών ενοριτών και η εθελοντική εργασία των επιτρόπων δίνει στο "εκκλησάκι" μας άλλη μορφή!

Κατά σειρά από αριστερά,
Αγ.Δημήτριος, Αγ.Γεώργιος και Αγ.Παντελεήμων.

και η συνέχεια έπεται...

Πάσχα στο Bruchsal

Λόγω των επισκευών που γίνονται στον Ναό που μας φιλοξενεί, την Μεγάλη Εβδομάδα οι ακολουθίες θα τελεστούν στην HofKirche δίπλα στο παλάτι (Schloss) του Bruchsal.

Wilderichstraße 8 - 76646 – Bruchsal

Μ. Τετάρτη 23 Απριλίου 19:00 – 20:00
Ιερόν Ευχέλαιον.

Μ. Πέμπτη 24 Απριλίου 21:30 – 23:00
Ακολουθία των Παθών (12 Ευαγγέλια).

Μ. Παρασκευή 25 Απριλίου 19:00 – 20:30
Επιτάφιος.

Μ. Σάββατο 26 Απριλίου βράδυ
21:30 Έναρξη Ακολουθίας.
22:00 Ανάσταση.
22:30 περίπου λήξη και Θεία Κοινωνία.

Για διευκόλυνση:

Προβολή μεγαλύτερου χάρτη