Επικοινωνήστε μαζί μας... Περιμένουμε τις σκέψεις σας, τα σχόλια και τις προτάσεις σας... ecclesiabaden@gmail.com

Τα νέα τηλέφωνα της ενορίας μας
π.Απόστολος: 07222 1590007, 015111813470



Παρασκευή 31 Οκτωβρίου 2008

Buhlertal, Η πλατυτέρα

Τοποθέτηση της Πλατυτέρας των Ουρανών.



Ι.Ν.Αγ.Ιωάννου του θεολόγου εν Freiburg - Πρόγραμμα Νοεμβρίου



Κυριακή
9 Νοεμβρίου 9:00 – 11:00 π.μ.
Αρχιερατική θεία λειτουργία μετ' αρτοκλασίας και θείου κηρύγματος υπό του θεοφιλεστάτου επισκόπου Αρίστης κ.Βασιλείου, επί τη μνήμη του αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως του θαυματουργού.

στη συνέχεια από ώρας 11:30 π.μ. έως και το απόγευμα,
στην αίθουσα MariaHilf δίπλα στο ναό, θα γίνει παραδοσιακό πανηγύρι όπου θα προσφερθούν δωρεάν εδέσματα από τις κυρίες της ενορίας.
Η εκδήλωση θα λήξει με λαχειοφόρο όπου θα κληρωθούν πολλά και πλούσια δώρα.




Σάββατο 22 Νοεμβρίου 15:00 – 16:00 π.μ.
Παράκληση στην Παναγία μας.

Συναντήσεις Ορθοδόξου Πίστεως και ζωής - Karlsruhe

Σε συνέχεια της 5ης συνάντησης σε θέματα Ορθοδόξου Πίστεως με θέμα το Σύμβολο της Πίστεως, όπου εξετάστηκαν τα 7 πρώτα άρθρα, παρουσιάζουμε σήμερα τα υπόλοιπα όπως συζητήθηκαν στην 6η συνάντηση το καλοκαίρι.

Το Σύμβολο της Πίστεως (2ο μέρος)
(το 1ο μέρος βρίσκεται εδώ)

Όγδοο άρθρο

«(πιστεύω) Και εις το Πνεύμα το Άγιον, το κύριον, το ζωοποιόν, το εκ του Πατρός εκπορευόμενον, το συν Πατρί και Υιώ συμπροσκυνούμενον και συνδοξαζόμενον, το λαλήσαν δια των προφητών

http://jzahariades.files.wordpress.com/2008/06/pentecost-icon.jpg


(Πιστεύω) Και στο Πνεύμα το Άγιο, το Κύριο, το ζωοποιό, που εκπορεύεται από τον Πατέρα, που προσκυνείται και δοξάζεται μαζί με τον Πατέρα και τον Υιό, το οποίο μίλησε μέσω των προφητών.

Τόσο ο Άρειος, όσο και ο Μακεδόνιος, πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως θεωρούσαν το Άγιο Πνεύμα σαν κτίσμα του Θεού και απέριπταν την Θεότητά του. Για να αντικρούσει η Εκκλησία την κακοδοξία αυτή συνεκάλεσε την β΄ Οικουμενική Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 381, που συνέταξε το άρθρο αυτό και τα υπόλοιπα τέσσερα.

Το Πνεύμα το Άγιο είναι πλήρης και τέλειος Θεός, ομοούσιος με τον Πατέρα και τον Υιό. Στις Πράξεις των Αποστόλων διαβάζουμε: «3 εἶπε δὲ Πέτρος· Ἁνανία, διατί ἐπλήρωσεν ὁ σατανᾶς τὴν καρδίαν σου ψεύσασθαί σε τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον καὶ νοσφίσασθαι ἀπὸ τῆς τιμῆς τοῦ χωρίου; 4 οὐχὶ μένον σοι ἔμενε καὶ πραθὲν ἐν τῇ σῇ ἐξουσίᾳ ὑπῆρχε; τί ὅτι ἔθου ἐν τῇ καρδίᾳ σου τὸ πρᾶγμα τοῦτο; οὐκ ἐψεύσω ἀνθρώποις, ἀλλὰ τῷ Θεῷ.» δηλαδή με το ψέυδος του ο Ανανίας δεν εξαπάτησε τους ανθρώπους, αλλά το Άγιο Πνεύμα, τον ίδιον τον Θεό.

Αλλά και ο Κύριος μας είπε στους μαθητές του «19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος,».

Η Αγιότητα του Πνεύματος συγκροτεί την Αγιότητα της Εκκλησίας μας, συγκρατεί το Σώμα του Χριστού, αγιάζει τους πιστούς. Όπως ο Λόγος και ο Πατέρας είναι και αυτό Κύριο και ζωοποιό. Είναι πηγή χαρισμάτων με τα οποία συνέχει και ζωοποιεί την Εκκλησία. Στους Αναβαθμούς της οκτωήχου στον όρθρο της Κυριακής τονίζονται αυτές οι Αλήθειες με ωραιότατους ποιητικούς τόνους.

Το Άγιο Πνεύμα εκπορεύεται από τον Πατέρα, ενώ ο Υιός γεννάται από τον Πατέρα, όπως είδαμε. Κατά την Ορθόδοξη Πίστη το Πνεύμα το Άγιο εκπορεύεται από τον Πατέρα χορηγείται όμως στην φύση δια του Υιού: «Όταν έλθει ο Παράκλητος, όν εγώ πέμψω υμίν παρά του Πατρός, το Πνεύμα της αληθείας, ό εκ του Πατρός εκπορεύεται» (᾿Ιω. 15,26. )

Το Άγιο Πνεύμα είναι ομοούσιο με τον Πατέρα και τον Υιό και ισότιμο και το συμπροσκυνούμε και το συνδοξάζουμε με Αυτούς.

Το Άγιο Πνεύμα μιλάει μέσω των προφητών στην Παλαιά Διαυήκη, που τους φώτιζε στο έργο τους για την πνευματική προετοιμασία του λαού, και στην Καινή μέσω των Αποστόλων και των διαδόχων αυτών. Η κάθοδος του Αγίου Πνεύματος σαν πύρινες γλώσσες την ημέρα της Πεντηκοστής (πού ήταν ταυτόχρονα και η ημέρα της ιδρύσεως της Εκκλησίας μας) φώτησε τους Αποσόλους και ζέστανε την καρδιά τους για το δύσκολο αποστολικό έργο, που ξεκίνησαν αμέσως, δίνοντάς τους την «γλωσσολαλία». Και ενώ η γλωσσολαλία της Βαβέλ είχε σαν αποτέλεσμα την διασπορά και τον διαχωρισμό (γέν. 11,1-9), η γλωσσολαλίατης Πεντηκοστής είχε σαν αποτέλεσμα την συνένωση και το δέσιμο των λαών σε μια πανανθρώπινη οικογένεια, την Εκκλησία του Χριστού. Στο Κοντάκιο της Πεντηκοστης διαβάζουμε: «῞Οτε καταβάς τάς γλῶσσας συνέχεε, διεμέριζεν ἔθνη ὁ ῞Υψιστος· ὅτε δέ τοῦ πυρός τάς γλῶσσας διένειμεν, εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε· καί συμφώνως δοξάζομεν τό πανάγιον Πνεῦμα»



Ένατο άρθρο

(πιστεύω) «Εις μίαν αγίαν καθολικήν και αποστολικήν Εκκλησίαν»


Icône du 1er Concile Oecuménique


(Πιστεύω και) Σε μία, άγια, καθολική και αποστολική Εκκλησία.

Πιστεύω επίσης σε μία αγία Εκκλησία γιατί ένας είναι ο ιδρυτής της ο Κύριος μας, είναι για όλους τους ανθρώπους και έχει από τους αποστόλους συνέχεια του κλήρου.

Το άρθρο αυτό αναφέρεται στο δόγμα της Εκκλησίας και τονίζει τις τέσσερες βασικές ιδιότητές της, την ενότητα, αγιότητα, καθολικότητα και αποστολικότητα.

Το έργο του Κυρίου δεν σταμάτησε με την ανάληψή του. Ιδρύοντας την Εκκλησία Του και με μέριμνα του Αγίου Πνεύματος συνεχίζεται ακόμη και σήμερα.

Τι όμως σημαίνει η λέξη «Εκκλησία»; Προέρχεται από το ρήμα εκκαλώ δηλαδή συναθροίζω, καλώ σε συνάθροιση, και εδώ ο Χριστός μας καλεί να συγκεντρωθούμε και να ενωθούμε μαζί Του πνευματικά. Σαν πνευματική οικοδομή έχει τον Χριστό σαν ακρογωνιαίο λίθο, τους Αποστόλους σαν θεμέλια και τους πιστούς σαν λίθους, όπως διαβάζουμε στην πρώτη επιστολή Πέτρου: «5 καὶ αὐτοὶ ὡς λίθοι ζῶντες οἰκοδομεῖσθε, οἶκος πνευματικὸς, ἱεράτευμα ἅγιον, ἀνενέγκαι πνευματικὰς θυσίας εὐπροσδέκτους τῷ Θεῷ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ. 6 διότι περιέχει ἐν τῇ γραφῇ· ἰδοὺ τίθημι ἐν Σιὼν λίθον ἀκρογωνιαῖον, ἐκλεκτὸν, ἔντιμον, καὶ ὁ πιστεύων ἐπ' αὐτῷ οὐ μὴ καταισχυνθῇ» , και στην προς Εφεσίους επιστολή του Παύλου: «20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,».

Είναι ένα πνευματικό αμπέλι, που γεωργός του είναι ο Θεός και το καλιεργεί. Κλίματα είναι οι πιστοί, που όταν είναι μυστικά ενσωματωμένοι με αυτόν τρέφονται από τους γλυκούς καρπούς. Όταν όμως αποκοπούν και απομακρυνθούν από το αμπέλι μαραίνονται και νεκρώνονται πνευματικά. Ο Κύριος είναι η κεφαλή της Εκκλησίας και ψυχή της το Πνεύμα το Άγιο. Με το θάνατο τα μέλη της Εκκλησίας δεν αφανίζονται ούτε χάνονται αλλά μεταφέρονται στην Εκκλησία στον ουρανό «23 πανηγύρει καὶ ἐκκλησίᾳ πρωτοτόκων ἐν οὐρανοῖς ἀπογεγραμμένων, καὶ κριτῇ Θεῷ πάντων, καὶ πνεύμασι δικαίων τετελειωμένων» (Εβραίους 12,23). Αν σκευτούμε τους Αγγέλους, την Υπεραγία Θεοτόκο και τους Αγίους, θα καταλάβουμε τι εννοούμε με αυτό. Τόσο οι Άγγελοι όσο και οι Άγιοι χαίρονται για την σωτηρία και την πνευματική άνοδο των μελλών της Εκκλησίας στην γη. Αλλά και εμείς εδώ δείχνουμε με πολλές εκδηλώσεις την τιμή και την αγάπη μας προς αυτούς τους πνευματικούς αδελφούς μας.

Την Εκκλησία πρέπει κάθε πιστός να την αγαπάει περισσότερο και από το σπίτι του, να είναι δεμένος πάντα μαζί της και όχι μόνο σε κρίσιμες στιγμές. Η Εκκλησία γεννά και τρέφει τον Κύριο μας, γιατί γεννά και αναγεννά το σώμα Του, τους πιστόυς δηλαδή που είναι μέλη Του Χριστού και μέλη της Εκκλησίας.

Όπως ένας είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, έτσι μία είναι και η Εκκλησία Του. Το ότι σήμερα έχουμε πολλές διαφορετικές ομολογιακά εκκλησίες, δεν είναι κάτι που το θέλει ο Θεός. Οι αιρέσεις όμως και τα σχίσματα επέφεραν την διάσπαση αυτή.

Είπαμε ότι κεφαλή της Εκκλησίας είναι ο Χριστός. Ο Χριστός όπως και ο Θεός και το Άγιο Πνεύμα είναι Άγιος. Επομένως και η Εκκλησία είναι Αγία: «καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἠγάπησε τὴν ἐκκλησίαν καὶ ἑαυτὸν παρέδωκεν ὑπὲρ αὐτῆς, 26 ἵνα αὐτὴν ἁγιάσῃ καθαρίσας τῷ λουτρῷ τοῦ ὕδατος ἐν ῥήματι, 27 ἵνα παραστήσῃ αὐτὴν ἑαυτῷ ἔνδοξον τὴν ἐκκλησίαν, μὴ ἔχουσαν σπίλον ἢ ῥυτίδα ἤ τι τῶν τοιούτων, ἀλλ' ἵνα ᾖ ἁγία καὶ ἄμωμος.» (Εφεσ. 5,26-27).

Είναι καθολική γιατί είναι ή θέλει να εξαπλωθεί σ΄όλον τον κόσμο. Να καλέσει όλους να ρθούν προς Αυτήν για να βρούν την σωτηρία τους, «19 πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτοὺς εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ ἁγίου Πνεύματος,» (Ματθ. 28,19). Καθολική ονομάζεται επίσης γιατί υπάρχει ομοιομορφία των κυριωτέρων στοιχείων της, δόγμα, ήθος, λατρεία κ.α. είναι παντού τα ίδια.

Είναι αποστολική, διότι ιδρύθηκε επάνω στο θεμέλιο των Αποστόλων «20 ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν ἀποστόλων καὶ προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ,» (Εφεσ. 2,20), φυλάσσει την διδασκαλία τους και ενώνεται μαζί τους με την αποστολική διαδοχή. Από την εποχή των Αποστόλων μέχρι σήμερα είναι γραμμένα στους καταλόγους της Εκκλησίας τα ονόματα όλων των επισκόπων, που συνεχίζουν το έργο των Αποστόλων και την αποστολική διδασκαλία.


Δέκατο άρθρο

«Ομολογώ έν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών»


Image:Baptism (coptic icon).jpg


Ομολογώ ένα βάπτισμα με το οποίο επιτυγχάνεται άφεση αμαρτιών.

Στο άρθρο αυτό γίνεται λόγος του μυστηρίου του βαπτίσματος αμέσως μετά την αναφορά στην Εκκλησία και αυτό γιατί με το Άγιο Βάπτισμα γίνεται η είσοδος του πιστού στην Εκκλησία. Το Άγιο Βάπτισμα, όπως και το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας ονομάζεται «Κυριακό» γιατί από τις μαρτυρίες της Γραφής, η σύστασή τους γίνεται από τον Κύριο.

Με το Βάπτισμα επέρχεται η Χάρις του Θεού που έρχεται με την επίδραση του Αγίου Πνεύματος. Με το βάπτισμα και την είσοδο μας στην Εκκλησία σαν μέλος του σώματος του Χριστού λυτρωνόμαστε από το προπατορικό αμάρτημα και μπορούμε να σωθούμε, αν ζούμε σύμφωνα με τις εντολές, τόσο της Παλαιάς πολύ όμως περισσότερο της Καινής Διαθήκης και ακολουθώντας το παράδειγματης κεφαλής της Εκκλησίας μας, του σώματος που γίναμε μέλος, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.


Ενδέκατο άρθρο

«Προσδοκώ ανάστασιν νεκρών»




Προσδοκώ την ανάσταση των νεκρών.

Ήδη στο έβδομο άρθρο είπαμε ότι ο Κύριος θα ξανάρθει με όλη του την δόξα για να κρίνει ζώντας και νεκρούς. Στο άρθρο αυτό εκφράζουμε την προσδοκία μας, ότι θα γίνει η ανάσταση των νεκρών έχοντας σαν επίκεντρο την Ανάσταση του Κυρίου. Ο Απ. Παύλος αναφέρεται σ΄αυτήν την μεγάλη Αλήθεια και μας λέει: ότι αν ο Κύριος δεν αναστήθηκε, παρέμεινε δηλαδή σαν ένας κοινός άνθρωπος αιχμάλωτος της φθοράς και του θανάτου. Τότε το κήρυγμα αυτού και των άλλων Αποστόλων χάνει τελείως το νόημά του, και οι κήρυκες του Ευαγγελίου είναι «ελεεινότεροι πάντων των ανθρώπων» , στηρίζοντας την πίστη σε ένα τεράστιο ψέμμα, όμως ο Χριστός αναστήθηκε από τον τάφο και έγινε αρχή της αναστάσεως των κεκοιμηθέντων «12 Εἰ δὲ Χριστὸς κηρύσσεται ὅτι ἐκ νεκρῶν ἐγήγερται, πῶς λέγουσί τινες ἐν ὑμῖν ὅτι ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν;

13 εἰ δὲ ἀνάστασις νεκρῶν οὐκ ἔστιν, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται·

14 εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα καὶ τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν.

15 εὑρισκόμεθα δὲ καὶ ψευδομάρτυρες τοῦ Θεοῦ, ὅτι ἐμαρτυρήσαμεν κατὰ τοῦ Θεοῦ ὅτι ἤγειρε τὸν Χριστόν, ὃν οὐκ ἤγειρεν, εἴπερ ἄρα νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται·

16 εἰ γὰρ νεκροὶ οὐκ ἐγείρονται, οὐδὲ Χριστὸς ἐγήγερται.

17 εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, ματαία ἡ πίστις ὑμῶν· ἔτι ἐστὲ ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν.

18 ἄρα καὶ οἱ κοιμηθέντες ἐν Χριστῷ ἀπώλοντο.

19 εἰ ἐν τῇ ζωῇ ταύτῃ ἠλπικότες ἐσμὲν ἐν Χριστῷ μόνον, ἐλεεινότεροι πάντων ἀνθρώπων ἐσμέν.» (1ης προς Κορ., 15, 12-20). Και όπως ο Κύριος πατήσας τον θάνατον αναστήθηκε τριήμερος, έτσι θα αναστήσει και τους νεκρούς «14 εἰ γὰρ πιστεύομεν ὅτι Ἰησοῦς ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, οὕτω καὶ ὁ Θεὸς τοὺς κοιμηθέντας διὰ τοῦ Ἰησοῦ ἄξει σὺν αὐτῷ.» (1ης προς Θες. 4,14).

Όπως είπαμε και στο έβδομο άρθρο, ανάσταση σημαίνει, ότι τα νεκρά σώματα θα αναστηθούν και θα ενωθούν με την ψυχή, που σαν πνευματική ουσία δεν πεθαίνει και συνεχίζει την ζωή στην μέση κατάσταση. Έτσι θα αναζήσει όλος άνθρωπος. Είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει ο ανθρώπινος νους το μεγάλο γεγονός της αναστάσεως αυτής. Όμως η Παντοδυναμία του Θεού θα το κάνει και αυτό, και όπως το Πνεύμα το Άγιον εφέρετο επί των υδάτων και έδινε την μορφή στα όντα, έτσι και τώρα (όταν συμβεί αυτό) θα επιφέρεται επί των νεκρών σωμάτων για να τα κάνει εν καιρώ να ξαναζήσουν, δίνοντας τους πάλι ανθρώπινη μορφή. Τα σώματα αυτά θα έχουν μεν την μορφή του τότε ανθρώπου, όμως θα είναι διαφορετικής φύσης ή καλλίτερα θα είναι πνευματοποιημένα και άφθαρτα. Η ανάσταση των νεκρών θα γίνει κατά την Δευτέρα Παρουσία. Ο άνθρωπος δεν πλάστηκε για να πεθαίνει, αλλά για να ζήσει παντοτεινά κοντά στον Δημιουργό του. Ο Θεός δεν θέλει τον θάνατο αλλά την ζωή. Η αμαρτία οδήγησε τον άνθρωπο στον θάνατο. Όπως με την Σταύρωσή Του και την Ανάστασή Του μας λύτρωσε ο Κύριος από την αμαρτία, έτσι κατά την Δευτέρα Παρουσία θα μας αναστήσει για να απολαύσουμε την αιώνια Βασιλεία Του, αν φυσικά είμαστε κατάλληλα προετοιμασμένοι.


Δωδέκατο άρθρο

«Και ζωήν του μέλλοντος αιώνος»




Και τη ζωή στον Μέλλοντα Αιώνα.

Στην τελευταία πρόταση του προηγουμένου άρθρου κάνουμε νύξη της αιωνίου ζωής, της μελλοντικής. Αυτό θα αρχίσει με την ανάσταση των νεκρών. Θα έρθει η ανέσπερη ημέρα της Θείας Βασιλείας. Ο Άγιος Γρηγόριος ο Νύσσης γράφει: «Κοντά σ᾿ αὐτά πού ἐξετάσαμε εἶναι καί ὁ λόγος περί τῆς ‘‘᾿Ογδόης’’ (ἡμέρας), πού λέγεται ἔτσι γιατί διαδέχτηκε τόν αἰσθητό χρόνο, τόν ἀνακυκλούμενο σέ ἑβδομάδες. ῾Η ἐπιγραφή (τῶν Ψαλμῶν) περί τῆς ᾿Ογδόης μᾶς συμβουλεύει νά μήν ἔχουμε στραμμένο τό βλέμμα μας στόν παρόντα χρόνο, ἀλλά νά βλέπουμε τήν ᾿Ογδόην ἡμέρα (τόν αἰῶνα τοῦ Θεοῦ). Διότι ὅταν παύσει νά ὑπάρχει ὁ ροώδης αὐτός καί παροδικός χρόνος (τῆς γῆς), στόν ὁποῖον ἄλλα μέν γίνονται καί ἄλλα διαλύονται· καί περάσει ἡ ἀνάγκη τῆς γενέσεως (τῶν ὄντων), δέν θά ὑπάρχει δέ ἐφεξῆς αὐτό πού νά διαλύεται, καί συνάμα ἡ ἐλπιζομένη ἀνάσταση θά μεταστοιχειώσει σέ ἄλλη κατάσταση τή ζωή· σταματήσει δέ ἐπί πλέον ἡ παροδική φύση τοῦ χρόνου καί ἐκλείψει ἡ διαδικασία τῆς γενέσεως καί τῆς φθορᾶς, τότε ὁπωσδήποτε θά παύσει καί ἡ ἑβδομάδα πού τώρα μετρᾶ τό χρόνο, και θά τή διαδεχτεῖ ἡ ᾿Ογδόη ἐκείνη, ἡ ὁποία εἶναι ὁ ἐφεξῆς αἰών, ὁ ὁποῖος θά εἶναι ὅλος μία συνεχής ἡμέρα, ὅπως λέγει κάποιος Προφήτης, «Μεγάλην ἡμέραν» ὀνομάζων τή ζωή στήν ὁποίαν ἐλπίζουμε. ᾿Επειδή τήν ἡμέραν ἐκείνην δέν θά τή φωτίζει ὁ αἰσθητός ἥλιος, ἀλλά τό ἀληθινό φῶς, ὁ ἥλιος τῆς δικαιοσύνης, ὁ ὁποῖος ὀνομάζεται ‘‘᾿Ανατολή’’ ἀπό τήν προφητεία, ἐπειδή ποτέ πιά δέν θά ἐπικαλυφθεῖ ἀπό τή δύση» (Β´, Ε´. Ρὒ 44,504 ἲ – )

Πως θα είναι η ζωή στην βασιλεία του Θεού δεν το γνωρίζουμε, Ούτε και ο Απόστολος Παύλος που αξιώθηκε να ανέβει μέχρι τον τρίτο ουρανό και να ζήσει για λίγο τον Παράδεισο δεν μπόρεσε να μας τον περιγράψει: «4 ὅτι ἡρπάγη εἰς τὸν παράδεισον καὶ ἤκουσεν ἄρρητα ῥήματα, ἃ οὐκ ἐξὸν ἀνθρώπῳ λαλῆσαι» (2η προς Κορ. 12,4).

Στην μέλλουσα ζωή ο άνθρωπος θα ζήσει και με την ψυχή αλλά και με το ανακαινισμένο σώμα του. Κατά την Ορθοδοξία η θέωση του ανθρώπου δεν αφορά μόνο την ψυχή του αλλά και αυτό το σώμα: «43 Τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν. ὁ ἔχων ὦτα ἀκούειν ἀκουέτω.» (Ματθ.. 13,43). Το σώμα δεν είναι μόνο ναός της ψυχής, αλλά και ναός του Αγίου Πνεύματος του Θεού. Εκείνον που φθείρει και καταστρέφει τον ναό, ο ίδιος ο Θεός θα τον φθείρει: «17 εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς.» (1η προς Κορ. 3,17). Ο χρόνος, που τρέχει ασταμάτητα επάνω στην γη, δεν θα έχει καμμία θέση στο κράτος της αιωνιότητας Του Θεού.

Η ζωή του μέλλοντος αιώνος με την οποία τελειώνει το Σύμβολο της Πίστεώς μας, είναι η αληθινή ζωή, όπως μας περιγράφει και ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη «Οὐ γάρ ἔχομεν ᾧδε μένουσαν πόλιν ἀλλά τήν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν». ῾Η γήινη πόλη μας δέν εἶναι διαρκής καί μόνιμη. Εἶναι προσωρινή καί σύντομη. Διαρκεῖ λίγες μόνο στιγμές, διαρρέει καί χάνεται. ῾Η οὐράνια ὅμως πόλη τήν ὁποίαν ἐπιζητοῦμεν, μένει εἰς τόν αἰῶνα, ἀσάλευτη καί ἀδιάπτωτη.

Το ίδιο διαβάζουμε και στην προς Εβραίους επιστολή Παύλου:13 «14 οὐ γὰρ ἔχομεν ὧδε μένουσαν πόλιν, ἀλλὰ τὴν μέλλουσαν ἐπιζητοῦμεν.»

Και όπως ο Αβραάμ έφυγε να βρεί τον τόπο της επαγγελίας, που του υποσχέθηκε ο Θεός, χωρίς να σκεφτεί ούτε ταλαιπωρίες ούτε κακουχίες, αλλά ζώντας το όνειρο της πόλεως που του υποσχέθηκε ο Θεός προχώρησε «8 Πίστει καλούμενος Ἀβραὰμ ὑπήκουσεν ἐξελθεῖν εἰς τὸν τόπον ὃν ἔμελλε λαμβάνειν εἰς κληρονομίαν, καὶ ἐξῆλθε μὴ ἐπιστάμενος ποῦ ἔρχεται. 9 Πίστει παρῴκησεν εἰς γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ Ἰσαὰκ καὶ Ἰακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· 10 ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός.» (προς Εβρ. 11,8-10), ας προχωρήσουμε και εμείς καθαρίζοντας την πνευματική μας ζωή, μη δίνοντας μεγάλη σημασία και αξία στα αγαθά του εδώ κόσμου, και έχοντας εμπιστοσύνη σε αυτόν που μας δημιούργησε και έστειλε τον Υιό Του στην γη για να μας σώσει: «20 Καὶ αὐτὸς ἐπάρας τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἔλεγε· Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ.» (Λουκ. 6,20)


επιμέλεια: Πασχάλης Τσακίρης


Ι.Ν.Αγ. Φωτεινής εν Karlsruhe - πρόγραμμα Νοεμβρίου


Σάββατο
1 Νοεμβρίου 16:00 - 18:00
Απογευματινές συναντήσεις σε θέματα ορθοδόξου πίστεως και ζωής.

Κυριακή 2 Νοεμβρίου 11:30 - 13:30

Θεία Λειτουργία και μικρός Αγιασμός.

ΠΡΟΣΟΧΗ!!! την Κυριακή 9 Νοεμβρίου
Δεν θα γίνει θεία λειτουργία παρά μόνο στο Freiburg.

Κυριακή 16 Νοεμβρίου 11:30 - 13:30

Θεία Λειτουργία.

Κυριακή 30 Νοεμβρίου 11:30 - 13:30
Θεία Λειτουργία.

Ι.Ν.Αγ. Αντωνίου Bruchsal - Πρόγραμμα Νοεμβρίου


Κυριακή 23 Νοεμβρίου 8:00 - 9:30 π.μ.
Θεία λειτουργία.

Ι.Ν.Αγ.Ειρήνης της Μεγαλομάρτυρος Buhlertal - Πρόγραμμα Νοεμβρίου


Κυριακή 2 Νοεμβρίου 8:30 - 10:00 π.μ.
Θεία Λειτουργία.

Κυριακή 16 Νοεμβρίουυ 8:30 - 10:00 π.μ.
Θεία Λειτουργία.


Κυριακή 30 Νοεμβρίουυ 8:30 - 10:00 π.μ.
Θεία Λειτουργία.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...